donderdag 2 juli 2015

Slaapgebrek

Dorpsfeesten, kermissen, Fête de la musique, afscheidsfeestjes van school en clubjes, het jaarlijkse dorpsetentje... juni lijkt de drukste maand van het jaar. De kinderen moeten nog wel naar school, en zijn sowieso al toe aan vakantie, maar liggen door al deze activiteiten geregeld veel te laat op bed. Wij proberen hier nog een balans in te vinden door keuzes te maken, en soms op tijd weer te vertrekken, tot grote teleurstelling van onze kinderen én hun Franse vriendjes die hier weinig van lijken te begrijpen en nog uren doorspelen terwijl hun ouders het glas nog een keer vullen. 
Enerzijds is het enorm gezellig om je kinderen overal mee naartoe te sjouwen, waarbij ze tot laat in de avond in het donker van zandduinen afglijden en op de dansvloer rondspringen, maar meestal betalen we de volgende dag de prijs en zijn ze niet te genieten. Als ik mijn buurvrouw goed beluister, slapen Franse kinderen de volgende ochtend lekker uit. Waarom doen onze kinderen dat dan niet? Aan de andere kant is slaapgebrek onder kinderen een bekend probleem hier. In een verslag van een vergadering van het schoolbestuur las ik dat slaaptekort de schoolprestaties negatief beïnvloedt. Ik vraag me af of dit in Nederland ook een issue is, maar denk van niet.
Ook kenmerkend voor deze periode van het jaar zijn de vele Nederlanders die toestromen, veelal gezinnen met hele kleine kinderen, gepensioneerden met een camper of caravan en de mensen die hier een vakantiehuis hebben en voor enkele maanden neerstrijken. Het wemelt ieder jaar weer van de Nederlandse kentekens (en aanhangwagens vol bouwmaterialen) op de parkeerplaatsen en de verse melk in de supermarkt is altijd uitverkocht. Fransen drinken houdbare melk; Nederlanders prefereren verse melk. Cliché maar waar, en het valt meer op naarmate ik zelf langer in Frankrijk woon, Nederlanders zijn luidruchtig. "Hèhènk! Vraag even aan die man of hij het spul morgen al kan leveren, dan kunnen we overmorgen aan de slag!", roept een Nederlandse luidruchtig naar haar man die aan de andere kant van de plaatselijke Doe-het-zelver staat. De Franse medewerkster achter de balie glimlacht naar me. Ze is het gewend en kijkt er niet meer van op.
In de schoolbus zitten iedere dag minder kinderen. Vanochtend zaten alleen Viggo en Manu nog in de bus. De grotere kinderen die op het Collège zitten zijn al vrij, en sommige kinderen zijn al eerder met vakantie gegaan; dat is hier niet zo'n probleem. Viggo en Manu zijn allebei over naar de volgende klas. Viggo naar CE1 en Manu naar de grootste kleuterklas, de Grande Section. Maar dat is pas over twee maanden en tot die tijd liggen de schooltassen in een hoek van de keuken, is er eindelijk weer tijd om thuis verder te klussen en staan er leuke tripjes op het programma naar Nederland en Spanje. Een heerlijke tijd ligt voor de boeg. In september meld ik me weer en ik wens iedereen een mooie en lange zomer toe.


Le véritable voyage de découverte ne consiste pas à chercher de nouveaux paysages mais à avoir de nouveaux yeux. (Marcel Proust, À la recherche du temps perdu)

(De echte ontdekkingsreis gaat niet over het zoeken naar nieuwe landschappen, maar over het hebben van nieuwe ogen.)

 Met financiële steun van de Europese Unie heeft ons dorp Lioux les Monges een prachtige wandeling, een Balade Curieuse, ontwikkeld, in combinatie met een duik in de geschiedenis van het dorp. Een plattegrond in een mooi vormgegeven brochure (deels in het Engels!) leidt de wandelaar door ons dorp en de omringende bossen en weilanden met een uitleg over de historie van het dorp, de school, de kerk, boerderijen en het landschap. Voor meer informatie en de brochure klik hier.

Ik wandelde mee met Viggo en Manu.


Op de achtergrond ons mooie dorp Lioux les Monges.


La Comice Agricole d'Auzances. Een groot boerenfestijn dat iedere vijf jaar wordt gehouden, met een grote expositie, een koeienmarkt, een optocht, een kermis en een dansavond.






la fête des pères

Wat kunnen ze toch goed dichten, die Fransen!